معنی ناسخ لکنهوئی - جستجوی لغت در جدول جو

ناسخ لکنهوئی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(دِ مِ لَ نَ)

از شاعران فارسی زبان هند است. در لکنهو میزیسته است و به زبان فارسی و اردو شعر میسروده. مؤلف صبح گلشن وفات او را به سال 1291 ثبت کرده است و آرد: ’در نظم فارسی وارد و دستگاهی داشت که دو دیوان اردو و یک دیوان فارسی نگاشت’. مؤلف تذکرۀ مزبور و نیز نصرآبادی این اشعار را از او نقل کرده اند:
شود ای کاش سوی دشت وحشت رهنمون پیدا
بفصل گل سر شوریدگان سازد جنون پیدا
شود نام تو روشن گر سر تسلیم خم سازی
که نقش راست بنماید نگین واژگون پیدا.
#
محو تصور تو دل دوربین ما
خاک ره تو سرمۀ چشم یقین ما
حاصل نشد ز صحبت هر همنفس فراغ
ز آندم که درد عشق تو شد همنشین ما
#
مضمون بسته درج غزلها نمی کنم
گلهای تازه میدمد از گلزمین ما
نادم به خوشدلی غزلی یاد می کنم
بر جان ماست رحمت جان آفرین ما.
#
به گلشن میرود آن شاخ گل میمیرم از غیرت
کف خاکی به دست آر ای صبا در چشم بلبل کن.
#
دل من کرد پیدا الفت مژگان خونریزت
رگ جان می طپد هر دم به شوق نشتر تیزت.
#
گریه با ناله بدل کردم و آشفته ترم
عشق در آتشم افکند که آبم نبرد.
#
نه دمیدن تمامی نه رسیدن به کامی
چکنم که کشت دهقان بکنار کشت ما را

لغت نامه دهخدا